جمعه ای در اوایلِ سال 1384بود. خوشحال بودم که استاد را برای دیدار مزار میرزا غلام رضا دعوت کرده ام. استاد استقبال کرد و گفت که راستش تا کنون آنجا نرفته ام و بسیار مشتاقم. رفتیم و روز به یادماندنیی بود.
مزار غلام رضا اصفهانی در چند متری این نقش برجستۀ (پشت سر) دورۀ قاجار  واقع است که به چشمۀ علی معروف است.
پس از آن رفتیم امامزاده عبد الله و سری هم به مزار محمد حسین عماد الکتاب زدیم.
هنر اکنون همه در خاک طلب باید کرد / زان که اندر دل خاکند همه پر هنران
ای کاش شخصِ علاقه مندی از وضعیتِ مزاراتِ خوشنویسان ایران، گزارش یا فیلمی تهیه کند تا همه بهتر ببینیم که با بزرگانمان چه کرده اند و چه می کنیم.